Złość
Przyniósł jej duży bukiet
Tyleż pięknych kwiatów
I całusa dołożył
Do barw i wiwatów
A gdy jej kwiaty wręczał
I uśmiechem raczył
Strasznie go rozzłościło
To co tam zobaczył
Nagle gniew go ogarnął
Że on nadal tam stał
Popatrzył tylko na nią
Kwiaty ze złości rwał
Z bukietów konwalii
Zerwał dzwonki duże
Tak nimi potrząsał
Aż wywołał burze
Tak złościł się dni kilka
Aż nastała tęcza
Nie wiedząc że życie jest
Złe-jak sieć pajęcza
Gdy tylko w nią wpadniesz
Zaraz to odczujesz
Na czym polega miłość
Kto cię oszukuje
Na nic nerwy i złości
Musisz to zrozumieć
Żeby wyjść na człowieka
Przebaczać musisz umieć