Nie wierzę kobiecie
Tego świata już nie zmienię
I tak dłużej już nie mogę
Przecież cel swój nakreśliłem
Lecz zgubiłem swoją drogę

Choć nie było taka prosta
Tam przyjaciół było wielu
Podążałem nią codziennie
Żeby w życiu dojść do celu

No i słowa matki mojej
Nie wierz nigdy w żadne cuda
I pamiętaj synu jedno
Miłość wielka to obłuda

Miała rację matuś moja
Lecz ja słuchać jej nie chciałem
I dla mojej tyko zguby
Po uszy się zakochałem

I przepadły już na zawsze
Wszystkie plany i marzenia
Dla niej przecież to zrobiłem
Ona tego nie docenia

Teraz wam chcę powiedzieć
Żyjąc trochę na tym świecie
Oprócz matki którą kocham
Nie uwierzę już kobiecie