Moja poezja moj swiat caly ja... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pan i Błazen
Podskakuje biedny pajac
Wywija nóżkami
Chce zaistnieć tu na scenie
Swymi głupotami
Co dzień nowe to pomysły
Słyszę z jego ust
Palnie nie raz takie głupstwo
Mówiąc nam że to news
Sterowany jest sznurkami
Zręcznie to wygląda
Lalkarz swoją ciągnie stronę
Zmienny jest w poglądach
I tak męczą się ludziska
Marnym przedstawieniem
Głowy jednak nie podnoszą
Lalkarz ma baczenie
Ktoś z widowni ich wygwizdał
Poddając krytyce
Lalkarz błazna motywuje
W brew znanej logice
Teraz martwią się obydwaj
Nad tym scenariuszem
Co się stanie? I czy cenzor?
Jest funkcjonariuszem
Dokąd pójdzie zgrany duet
Marnie to wygląda
Gdy teatrzyk zamknąć każą
Za odmienność …w poglądach
|
|
|
|
|
|
|
Dzisiaj stronę odwiedziło już 13 odwiedzający (14 wejścia) tutaj! |
|
|
|
|
|
|
|