Miłość Platoniczna
Czemu mir Twój zakłóciłem
Ból ogromny wyrządziłem
Teraz myślę kochanie
Co się z nami stanie
Miałaś szczęście, radość z życia
Wiele celów do zdobycia
Miałaś uśmiech na twarzy
Nic się już nie wydarzy
Już nie będzie tak uroczo
Już nie prosisz mnie ochoczo
Teraz mówisz zostań sam
Już nie wejdziesz do mych bram
Proszę jeszcze podaj rękę
Ty się zlituj, skróć mą mękę
Serce pęka w rozpaczy
Czy mi teraz wybaczysz
Czy ja umiem żyć bez Ciebie
Żyję w bólu i gniewie
Złościć nie ma się tu o co
Późno chodzić spać nocą
Czas zakończyć to gadanie
Czy to miłość jest kochanie
Oj! Stajesz się cyniczna
Mówiąc że to miłość platoniczna