Barbórka Od wieków wielce strudzeni
Odważni i bardzo dzielni
Kochający swoją prace
Górnicy ,ziemi swej wierni
Ciężki zawód wykonują
I strachu oni nie znają
Przed niczym się nie ulękną
Gdy w dół szybem zjeżdżają
Górnicy św.Barbarę
Nade wszystko pokochali
I dla Niej to zrobić chcieli
Barbórką święto nazwali
Św.Barbara , tradycja
Od przodków przekazana
Do niej modlą się w pracy
Przed nią zginają kolana
Swe życie Jej powierzają
Z nadzieja że ich obroni
Każdy ma Ją za patronkę
I łezkę do Niej uroni
Pod ziemią ciężko harują
W strasznym huku i skwarze
Nic sobie z tego nie robią
Ufają św. Barbarze
Dzisiaj stronę odwiedziło już 87 odwiedzający (91 wejścia) tutaj!
Moje wiersze.......
Przycisk Facebook "Lubię to"
„Mowa jest srebrem
a milczenie złotem”
Pozwólcie mi jeszcze mówić
Ust moich nie zamykajcie
Bo chciałbym Wam coś powiedzieć
Raz jeszcze szanse mi dajcie
Niech ona będzie ostatnia
A potem to się okaże
Czy dobrze to zrozumiałem
Czy tylko błądzę i marzę
Więcej nie każcie mi milczeć
Gdyż ja mówić ciągle muszę
Ona potrzebna mi bardzo
Bez niej to ja się duszę
Kneblować ust nie trzeba
Choć głupstw palnąłem wiele
Potrafię do serca dotrzeć
Że ciarki przejdą po ciele
Tu głos celowo zawieszam
Milczenie ponoć złotem jest
Wiec dla waszej przyjemności
Taki to uczyniłem gest