| Moja poezja moj swiat caly ja... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Sofa
Oj sofo kochana
Nie ma się co złościć
I uchyl choć rąbek
Dla przemiłych ów gości
Strudzeni są bardzo
Przybyli z daleka
Stanęli przed tobą
Niewiedzą co ich czeka
Dywan już chichocze
I obraz tylko zerka
Wiedząc co się święci
Sofa gra z nami w berka
Na krześle bez nogi
Siedzieć nam tu każe
Ironicznym uśmiechem
Rzeczywistość zamaże
I nadal zabawa
Okrutna by trwała
Lecz agresja gości
To zjawisko przerwała
Strasznie pobudzeni
Niczym małe dzieci
Wzięli krnąbrną sofę
Wywalili na śmieci
|
|
|
|
|
|
| |
Dzisiaj stronę odwiedziło już 3 odwiedzający (12 wejścia) tutaj! |
|
|
|
|
|
|
|
