Gorzki wolności smak
Choć nie jestem konający
Na świat innym okiem patrzę
W całym tym dziwnym świecie
Niech szczyptę prawdy zobaczę
Ty co ogień wzniecasz
Gniewasz się i złościsz
Nową droga prowadź
Do szczerej miłości
Przez łany zbóż walące się na zagonie
Kwieciste łąki co szum traw dobrze znają
W strumyku obmyj swe zranione dłonie
Pamiętaj że są tacy co cię kochają

Siadam zmęczony sił mi brak
Maluje obraz przeszłości
Tyle zła za życia mego
Upokorzeń i podłości

Ty łaskawym okiem
Patrzysz na to wszystko
Czemu nic nie mówisz
Choć jesteś tak blisko
Ranię Cię ilekroć  się do Ciebie zwracam
Wybacz że jestem człowiekiem nieudolnym
I kochać już nie potrafię ze wzajemnością
Do tego już naprawdę nie jestem zdolny