Przekomarzanie z aniołem
Z myślami na spacer szedłem pod rękę
A ciepły deszcz obmywał moją twarz
I stanął Anioł z dużą walizką
No popatrz brachu co ja tutaj mam

Otworzył walizkę i pusta była
Rzekłem do Niego czemu kłamiesz mnie
On odpowiedział miłość Ci przynosłem
O którą tak prosiłeś mnie we śnie

To niedorzeczność drogi Aniołku mój
Nie o taką miłość Cię prosiłem
Ty każesz mi kochać innych ludzi
A ja o pięknej miłości śniłem

Anioł się pozłościł walizkę zamknął
I w krótkim słowie do mnie powiedział
Póki się nie nauczysz ludzi kochać
W życiu samotnie będziesz siedział

Poczciwy stary Anioł, On rację miał
Warto było go słuchać mówię Wam
Bo prawdziwej miłości nie zaznałem
Życie przemija a ja nadal sam